Maandag
Op zich prima geslapen, maar het how low can you go experiment heeft als resultaat dat we volgende keer toch ietsje minder basic gaan zitten. Leuk geprobeerd, al zijn we wel letterlijk binnen 5 minuten in de haven.
Embedded Files
Na de uiterst vriendelijke DFDS medewerker die ons incheckt, schuiven we door naar de Franse douane. Een onderuitgezakte, ongeïnteresseerde, chagrijnige Franse douanier pakt de paspoorten aan en doet gewoon, zonder een woord te zeggen, het raampje weer dicht. Paar minuten later gaat het weer open en krijg ik, wederom zonder een woord, onze paspoorten weer terug en gaat het raampje weer dicht.
Volgende stop is de security waar de garde de sécurité, bij het zien van Magda's Dubarry laarzen in de achterbak, gebaren van paardrijden maakt. Cheval? Oui oui! Tuurlijk joh! Laat de baas het maar niet horen... paardrijlaarzen...
Daarna melden we ons bij de Britse douane waar we de standaardvragen van waar en hoelang krijgen en als laatste nog een keer een veiligheidscontrole. De dame spreekt amper Engels (niet zo handig in de haven naar Engeland) en we krijgen een paar steekwoorden van haar. Ensjiene off, open ehm gebaar endeh comme toe mieje. Dat alles afgerond zetten we de auto in rij 31.
Er moet grof geld bij vandaag, het is extreem rustig. Qua voertuigen dan, er zijn wel een stuk of 4 bussen met scholieren. Zowel Franse als Duitse.
Ons tafeltje is nog vrij, maar dat geldt voor bijna alle tafeltjes. Als ontbijt nemen we een thee en een muffin en settelen ons.
Als we eenmaal varen gaan we één voor één nog even naar de shop. Ik voor de desinfectie (whisky) en Magda voor de luchtjes, of lok-oliën zoals een collega van haar dat noemt.
En dan even rustig twee uurtjes zitten tot we over zijn.
En natuurlijk de eeuwige competitie wie het eerst de Engelse tijd te pakken heeft. Dit keer win ik!
Zo vaar je de Franse haven uit en zo de Britse haven in. Worden wij vrolijk van.
Bij Worthing wordt het tijd voor een korte stop. Magda heeft tijdens het rijden een alleraardigst theehuisje aan zee gevonden en loodst ons daar naartoe. We hebben een perfect plekje met vrij uitzicht op zee.
Daarna nog even de beentjes strekken op het strand en de auto weer in voor het laatste stukje naar Romsey.
Het appartement is perfect voor ons, klein, maar fijn (en met duidelijke instructies ook nog). Gelijk ook maar even een rondje door het dorp maken en wat boodschappen halen.
Op de terugweg dan ook gelijk maar langs de chippy, toch?
Zo nog even een en ander desinfecteren en dan houden we het voor gezien vandaag.
Google Sites
Report abuse